گوش کن جاده صدا می زند از دور قدم های تو را. باورتون میشه انقد به وبلاگم سر نزدم. پس وردشو یادم نمیومد وقتی میخواستم واردش کنم! البته یه موضوعی هم هستا. وقتی یه مطلبی یا یه صحبتی مخاطب نداره. یا داره ولی مخاطباش به اون توجهی ندارن. حکایت این سه سال ما. تو خونه ی همیشه سبزمون . که حرف از رفتن میزنه.

من و بابا و مانی و فسقلی. من و همسری با حضور شازده پسری تصمیم به ساختن این وبلاگ گرفتیم و. توش از خاطرات خودمون وشازده نوشتیم تا خدا یه پرنسس کوچولو رو مهمون خونه. ما کرد و حالا وبلاگ ما شده دفتر خاطرا ما با پسرک و دخترکمون و قراره. از بهترین لحظه زندگیمون بگیمو شما رو توش شریک کنیم و. اون به دنیا اومدن مانی کوچولو وماهک جونمونه. عاشقانه من برای همسرم و پسرم.

سلام n-s-t عزیز ! از زمانی که متولد شدی تا حالا . و تو هم چنان هستی . بخاطر بدی هایمان مارو ببخش و بخاطر خوبی هایی که با تو بدست آوردیم مارو دوست داشته باش . دلم میخواهد همچون گذشته ها شاد و پرانرژی باشی . ببخش که تنهایت گذاشتیم رهایت کردیم . هم اکنون که روی قلب مهربانت مینویسم . به یاد لحظه هایی می افتم که تو با لبخند نگاهمان میکردی . به یا لحظه ای می افتم که ترکت کردیم و تو هم چنان نگاه کردی . نه عصبانی شدی و نه سرمان فریاد کشیدی .

963;ммєη є α яέυssιя тα νιє αναηт dє яιтιqυέє ℓα мιєηηє.